ΩΔΗ στην αιώνια Ρεντίνα!

Ρεντίνα μου ξακουστή και των Αγράφων λουλούδι μέσ’ απ’ τα φυλλοκάρδια μου σου γράφω ένα τραγούδι, το ’γραψα για να το τραγουδούν τα χρόνια κι οι αιώνες να μείνει σαν τ’ αγάλματα και τις μαρμαροκολόνες. Ρεντίνα μου …σ’ έχουν πει μεγάλη φτωχομάνα, μα εγώ σε λέω αρχόντισσα, χρυσή με μάτια πλάνα!